WIECZERNIK

Wieczernik to słowo oznaczające osobę uczestniczącą w modlitwie wieczornej, zwłaszcza w obrządku wschodnim.

W wieczerniku można dostrzec dwa znaczenia, związane zgodnie z ich klasycznym pochodzeniem etymologicznym. W języku polskim słowo "wieczernik" jest zjawiskiem archaicznym, ale niezwykle pięknym. Odnosi się do staropolskiego czasu, kiedy to drugi wieczór z początkiem zmierzchu, czas zmroku, budził w ludziach romantyczne marzenia, a jednocześnie lęk przed zbliżającą się nocą. Dzięki tej nazwie literackiej i chronologicznej cykl dnia był bardziej podkreślony, co w konsekwencji bywało niezwykle poetyckie i nastrojowe, co sprawiało, że wieczór nabierał jeszcze większego uroku.

Drugie znaczenie "wieczernika" pochodzi z języka cerkiewnosłowiańskiego i wiąże się z praktyką religijną wschodnich obrządków chrześcijańskich. Wieczernik jest osobą zaangażowaną w modlitwę wieczorną odmienianą we wschodnich obrządach cerkiewnych. Modlitwa wieczorna czyli "wieczerya" to jeden z głównych punktów liturgii Kościołów Wschodnich. W czasach współczesnych niecodziennym jest znalezienie wieczernika, mimo to nie można zaprzeczyć, że ta praktyka i tradycja odwołująca się wprost do historii duchowości chrześcijańskiej ma swoje korzenie w tradycji, która kultywuje kondycję religijną człowieka.