Słowo: NORBERTANIE
Norbertanie to nazwa zakonu katolickiego założonego przez św. Norberta z Xanten w XII wieku. Członkowie tego zakonu, zwani norbertanami lub premonstratensami, żyją według reguły św. Augustyna, skupiając się na życiu kontemplacyjnym, liturgii oraz posłudze duszpasterskiej.
Nazwa "norbertanie" odnosi się zarówno do samego zakonu, jak i do osób należących do tej wspólnoty zakonnej. Norbertanie akcentują znaczenie modlitwy, ubóstwa i wspólnoty w swoim życiu codziennym, dążąc do zbawienia własnego i innych ludzi.
Historia norbertanów jest bogata w działania misyjne, budowę klasztorów, szerzenie kultury oraz zaangażowanie w różne dziedziny życia społecznego. Dzięki ścisłemu przestrzeganiu reguły zakonnej, norbertanie tworzą harmonijną wspólnotę, dbając zarówno o duchowy, jak i materialny rozwój.
Norbertanie są powszechnie szanowani za swój wkład w życie religijne i społeczne wielu regionów, a ich założenia duchowe nadal inspirują ludzi do pogłębiania relacji z Bogiem i służenia bliźnim.